De Italianen krijgen eindelijk een eigen emoji! Tegenwoordig zijn emoji’s, de kleine plaatjes die gebruikt worden in plaats van tekst om een emotie te verwoorden, enorm populair. De uit Japan afkomstige emoji is niet meer weg te denken uit onze moderne digitale communicatie. Sinds 2010 zijn emoji’s beschikbaar op onze mobiele telefoons. Het Consortium Unicode is de organisatie die zorgt voor een standaard codering voor tekstverwerking. Bedrijven als Google, Apple en IBM zijn er lid van. Het Consortium bepaalt ook welke nieuwe emoji’s worden uitgebracht. Elk jaar kunnen verzoeken voor nieuwe emoji’s aan een jury worden voorgelegd. Komende herfst worden 117 nieuwe emoji’s toegevoegd. In deze Emoji 13.0 versie zijn ook gender-neutrale en gender-inclusieve emoji’s opgenomen, waaronder een man in bruidsjurk en een emoji MX Claus, naast de bestaande emoji’s voor Santa Claus en Mrs. Claus.

Maar de Italianen, die bekend staan om hun expressieve gebruik van gebaren, misten bepaalde handgebaren in de emoji’s. Op initiatief van Adriano Farano, een Napolitaanse expat uit San Francisco, is een nieuwe emoji ontworpen waarmee een typisch Italiaans handgebaar wordt weergegeven. Het gaat om de zogenaamde ‘gesto della mano a cuoppo’, genoemd naar het papieren puntzakje waaruit gefrituurde visjes gegeten worden in Napels. Het is een van de meest bekende gebaren. Bij dit gebaar raken de vingertoppen allemaal het topje van de duim aan. Het kan verschillende betekenissen hebben, maar over het algemeen betekent dit iets in de trant van wat wil je nou, kom eens ter zake (‘ma che cosa vuoi’). De betekenis hangt natuurlijk ook af van de context en de ‘toon’ waarop het gebaar wordt gemaakt, het kan grappig bedoeld zijn of juist boos.
Hoewel deze emoji een mooie toevoeging lijkt, hebben sommige Italianen toch kritiek geuit op dit nieuwe symbooltje. De precieze betekenis zou niet goed worden weergegeven met deze emoji omdat deze niet de helling van de pols laat zien. Daarnaast moet je ook weten wat de afstand van de hand tot het lichaam is én wat de snelheid is waarmee de hand wordt bewogen om de boodschap juist te kunnen interpreteren. Allemaal subtiliteiten die een andere boodschap kunnen inhouden en die deze emoji dus niet zou kunnen overbrengen. Bovendien moet je een groot deel van je leven in Italië hebben gewoond om deze subtiele verschillen te kunnen interpreteren. Dit zou kunnen leiden tot communicatieproblemen.
Aan de andere kant is het nu eenmaal zo dat emoji’s een eigen leven leiden; wie had nou kunnen voorspellen dat de perzik- en aubergine-emoji een erotische betekenis zouden krijgen? Volgens Farano gaat het bij de ‘gesto della mano a cuoppo’ om een typisch Napolitaans gebaar dat over de hele wereld en in allerlei culturen wordt gebruikt en werd het de hoogste tijd dat we dit ook in ons digitale leven konden toepassen. Hij heeft dan ook veel razend enthousiaste en trotse reacties ontvangen van Italianen wereldwijd. De Italianen krijgen met hun gevoel voor stijl en met hun charme veel voor elkaar, nu dus zelfs een eigen emoji. Ze lopen niet alleen voorop in de mode-industrie, maar nu ook in de digitale communicatie.