Op een mooie lentedag stromen de parken en natuurgebieden vol met mensen op zoek naar ruimte, buitenlucht en vertier. Zeker sinds bioscopen, musea, horeca en winkels dicht moesten vanwege de coronamaatregelen. Parken moeten soms op slot omdat het te druk is en boswachters wijzen op de gevolgen van de overdaad aan wandelaars op de natuur. Wie niet in de file wil staan om te gaan wandelen, kan ook buiten de gebaande paden lopen. Maak eens een literaire wandeling en laat je inspireren door plekken waar je anders nooit komt, of ontdek de verhalen van locaties in je alledaagse omgeving!
Locaties uit je lievelingsboek
Voor een literaire wandeling kun je bijvoorbeeld de plekken uit je favoriete boeken bezoeken, al kan dat teleurstellend zijn. Het beeld dat je je op basis van die prachtige beschrijving vormde, blijkt in de werkelijkheid misschien heel wat minder tot de verbeelding te spreken. Dat lommerrijke terras uit het boek blijkt bijvoorbeeld naast een parkeerterrein te liggen, de majestueuze bomen zijn door de iepenziekte geveld en uit de voordeur van een bewust adres stapt niet de held uit het verhaal, maar een moeder met jengelende kinderen. Soms is het beter om vast te houden aan het beeld van een wereld die je je op basis van de mooie beschrijving hebt gevormd.
Het lommerrijke terras uit je lievelingsboek blijkt bijvoorbeeld naast een parkeerterrein te liggen, de majestueuze bomen zijn door de iepenziekte geveld…
Daar denkt overigens niet iedereen hetzelfde over. Bekende boeken en films trekken soms duizenden bezoekers die met eigen ogen een plek uit een roman willen bekijken. Cheryl Strayed schreef over haar avonturen tijdens een voettocht van ruim 1600 km over de Pacific Crest Trail. Na het verschijnen van het boek en de verfilming moest het aantal wandelaars dat de route mag wandelen worden beperkt. Aan de hand van het boek De schaduw van de wind van Ruiz Zafón is zelfs een reisgids voor Barcelona opgesteld. Die leidt je langs belangrijke plekken in het verhaal, vertelt wat fantasie is en wat werkelijkheid, en Ruiz Zafón vertelt over plekken in Barcelona die voor hem een speciale betekenis hebben. De burgemeester van Bedoin, het Franse dorp aan de voet van de berg Ventoux, vertelde aan Bert Wagendorp dat hij niet blij was met het succes van het boek Ventoux. Veel Nederlandse fietstoeristen willen in navolging van het boek hun eigen heldendaden op de berg verrichten en doen dat ongetraind. ‘De burgemeester vertelde dat er veel ongelukken gebeuren en dat ze bijna wekelijks iemand van het asfalt moeten schrapen.’
Op pad langs dichtregels
Op zoek naar rustige wandelpaden kun je ook een dichterspad of poëzieroute opzoeken. Aan de oevers van rivieren, op de hoek van een straat, of midden in een bos kun je op gedichten of literaire regels stuiten. Soms zijn ze voor die specifieke plek geschreven, soms zijn ze gekozen omdat ze goed passen bij het landschap. Ze kunnen een mooie aanleiding vormen om eens een heel nieuwe wandelroute te kiezen. Via de website straatpoezie.nl vind je duizenden voorbeelden van poëzie in de openbare ruimte.
De burgemeester van het Franse dorp Bedoin was niet blij met het succes van Ventoux. ‘Hij vertelde dat er veel ongelukken gebeuren en dat ze bijna wekelijks iemand van het asfalt moeten schrapen.’
Aan de hand van een gids
Je kunt ook aan de hand van een literaire wandelgids of app langs geboortehuizen, scholen of werkplekken van bekende en minder bekende schrijvers wandelen. Ik nam de proef op de som met een literaire wandelgids door Rotterdam West, waar ik nu alweer ruim 30 jaar woon. De gids staat boordevol wetenswaardigheden over schrijvers en dichters die in Rotterdam West naar school gingen, woonden en werkten. Zo blijkt Marten Toonder te zijn opgegroeid aan het Burgemeester Meineszplein, een plek waar je meestal niet kijkt naar de in meerdere of mindere mate verwaarloosde panden omdat je dat verkeersplein anders bijna niet levend kunt oversteken. In een blok sociale woningbouw aan de Beukelsdijk, dat vooral de saaiheid van veel Rotterdamse bebouwing lijkt te benadrukken, blijkt Menno Ter Braak te hebben gewoond. Daar leerde hij Eddy du Perron kennen en werd de basis gelegd voor het literaire tijdschrift Forum. Heel alledaagse of zelfs onooglijke plekken in de wijk krijgen ineens een andere lading en voegen een extra laag toe aan je eigen verhalen en herinneringen van de stad. Wanneer het druk is in de parken en op de kades, wandel ik door lanen, straten en singels die vooral worden bevolkt door literaire anekdotes en herinneringen.