Voetbal is cultuur, precies zoals eetgewoontes, feesten en tradities

Voetbal is cultuur. Net zoals verschillende geloven, eetgewoonten, feesten en tradities, heeft ieder land, en zelfs iedere stad, een eigen voetbalcultuur. Het is dan ook niet zo gek dat voetbal tegenwoordig een reden op zich is om een reisje naar het buitenland te maken. Voetballiefhebbers willen simpelweg proeven van de voetbalcultuur van een andere stad in een ander land. Voetbal verbindt.

Veel grote steden hebben wel een voetbalclub die actief is op het hoogste niveau in Europa, van Nederland tot aan Italië. In landen als Engeland, Duitsland en Spanje leeft voetbal als nooit tevoren. Maar liefst zeven clubs uit de Engelse Premier League draaien jaarlijks mee op Europees niveau; genoeg reden voor vele fans om af te reizen naar dit regenachtige land, dat op dit moment overigens nog steeds bij de EU hoort. Ook Spanje is een echt voetballand. Met wereldclubs als FC Barcelona, Atlético Madrid en Real Madrid zijn er miljoenen mensen van over de hele wereld die afreizen naar Barcelona en Madrid. Met alleen maar voetbal als hoofdreden: dat is wat voetbal doet met mensen!

Thuis is mijn beeldscherm altijd groen. Ik ben groot fan van Ajax, vind het heerlijk om wedstrijden van de Premier League te kijken en ik sla nooit een wedstrijd van FC Barcelona over. Maar naar de Bundesliga kijk ik bijna nooit. En toch vind ik Duitsland het meest bijzondere voetballand. Waarom?

Kom je in Dortmund, dan vind je zelfs broodroosters in de geel-zwarte kleuren van de club…

In Duitsland is voetbal letterlijk verweven in ieders DNA. Mannen, vrouwen, jong en oud: hele gezinnen reizen elk weekend af om samen een voetbalwedstrijd te bezoeken. In Duitsland zijn de voetbalfanshops uitgebreider dan waar dan ook. Kom je in Dortmund, dan vind je zelfs broodroosters in de geel-zwarte kleuren van de club. Wanneer er op zaterdagavond een wedstrijd gespeeld wordt, kleurt het grauwe, grijze stadscentrum ’s morgens vroeg eerst langzaam geel, als een zon die met haar stralen de straten van een stad doet oplichten. Maar wat ik het allermooiste vind, is dat naarmate de dag vordert, je geleidelijk aan een nieuwe kleur tevoorschijn ziet komen die zich mengt in de grote gele massa: de aanhang van de tegenstander begint te arriveren. Iedereen is vrolijk en komt maar met hetzelfde doel: genieten van een mooie voetbalwedstrijd. En het liefst winnen natuurlijk.

In ieder stadion is er een uitvak voor de fanatieke aanhang die standaard meereist, maar als je in Duitsland om je heen kijkt, dan zie je verspreid door het stadion ook overal supporters van de tegenstander zitten. Er zijn zelfs gezinnen waarvan de vrouw het gele shirt draagt van Borussia Dortmund, terwijl de man en zoon vrolijk meezingen in het groene tenue van Werder Bremen.

Iedereen is vrolijk en komt maar met hetzelfde doel: genieten van een mooie voetbalwedstrijd. En het liefst winnen natuurlijk.

Ik was een keer bij de wedstrijd Borussia Dortmund – Bayern München, en voor mij zaten twee vrienden; één in het geel en één in het rood. Zij zaten de hele wedstrijd om de beurt te juichen, zingen en roepen. Af en toe gaven ze elkaar een vriendschappelijke stomp in de zij, maar intussen dronken ze samen een biertje en genoten allebei van dezelfde wedstrijd. De ene uiteindelijk iets meer dan de ander, maar zo gaat dat nu eenmaal in de voetballerij.

Om deze redenen blijft Duitsland mijn favoriete voetballand. De gedeelde liefde voor voetbal is nergens zo voelbaar als in Duitsland. Het land van bier en bratwurst, het land van lederhosen; het land van voetbal!